Loslaten wat is dat, behalve moeilijk…?
Zeg eens driemaal hard op “loslaten” tegen jezelf.
Voel welk gevoel er naar boven komt, ontdek wat het met je doet (blij, bang, verdrietig, boos, weerstand?)
Als we aan loslaten denken komt er van alles boven wat te maken heeft met kwijtraken of verliezen van iets of iemand.
Als kind had je misschien toen je heel klein was wel eens een situatie waarbij je met een ander kindje samen hetzelfde speelgoed vast had; als je LOSLAAT ben je het kwijt en heeft de ander het.
Al roept een volwassene nog zo hard dat JIJ het moet loslaten, je beschermt waar je mee wilt spelen.
Als je dan wat groter bent en een mooie ballon hebt aan een touwtje die met je mee danst,…. wanneer je het touwtje LOSLAAT ben je je ballon kwijt omdat hij wegzweeft.
In de pubertijd wil je losweken van je ouders, meer afstand. (zelfstandigheid) Zij doen er vaak onbewust van alles aan om je vast te houden. (meer regels, controle, gebrek aan vertrouwen in jou) Dat is geen fijne beloning voor LOSLATEN….
Dan raakt het op een gegeven moment uit met je eerste vriendje of vriendinnetje. Je moet elkaar maar ook de mooie momenten LOSLATEN. Of je beste maatje (een mens of hond) laat je “in de steek”, je moet elkaar LOSLATEN
Wanneer iemand overlijd wordt ook altijd het woord LOSLATEN gebruikt….
Klinkt niet allemaal even hoopgevend he? Dus wie ziet hier een patroon in waarom loslaten zo moeilijk voor ons is? We hebben er geen of in ieder geval weinig leuke herinneringen aan!
Vanaf vandaag gaan we niet LOSLATEN, maar we laten het gaan!
LATEN GAAN klinkt goed, het geeft een sterk en zeker beeld dat als jij het niet meer vast houdt het voor zichzelf zorgt. Zo simpel!!