Lichtwesen
Selecteer een pagina

Leedvermaak, zelfspot, we kunnen er smakelijk om lachen. Waarom doen we dat?

Je kent ze wel “home-video’s”, bloopers en andere voorbeelden waar simpele situaties die mis gaan je een enorme lachbui opleveren. Hoe zit dat nou eigenlijk? Waarom is iets waar je eigenlijk niet aan moet denken zo grappig als een ander het overkomt?

Hoe vaak gebruiken we zelfspot als compensatie voor valse schaamte? Denk maar aan de uitspraak: “ik ben blond” of “geld heb ik niet, maar spullen” Je kunt schijnbaar beter jezelf bespotten voordat een ander het doet. Kan het kwaad?

Vaak voelen we ons ongemakkelijk en komen zo tot “vreemde” uitspraken over onszelf, hoe kan je dat voorkomen? Waarom vervallen we zo makkelijk in automatisch gedrag wanneer het over onszelf gaat? Hoe kan het dat we onszelf liever kleiner dan de ander willen weergeven?

De meesten van ons zijn niet gewend aan bewonderende aandacht. We verlangen er vaak wel naar (denk maar aan waardering) en als we het dan ontvangen, denk aan een compliment, wimpelen we het af alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Lees verder hoe je dat oplost!

Zelfspot stap opzij, nu komt er ruimte voor MIJ

Van kleins af aan wordt ons verteld in bepaalde situaties, dat we het al wisten. Een vraag die al eerder beantwoord was, gedrag dat gecorrigeerd wordt (hand voor je mond als je hoest!) of heel simpel een woord wat verkeerd wordt uitgesproken. Hoe vaak heb jij “dat weet je toch?” gehoord?
Om ons niet met het gevoel van “dom” te hoeven verenigen ontstaat er een boog in ons denken die zich na een tijdje oefenen uit in zelfspot. Op zijn minst gebruik je nu zelf de woorden: lekker slim als iets niet gaat zoals je bedacht had. Wanneer de nadruk op slim zou liggen was het niet zo erg; lekker slim geeft aan dat je het woord DOM een andere vorm hebt gegeven. Het mechanisme om jezelf klein te houden is hiermee geactiveerd.

HerkenningHier ben ik

Wanneer we iemand zien die al fietsend naar iets anders kijkt, tegen een paaltje botst en vervolgens gracieus op de grond
beland levert dat al snel een humoristische situatie op.

Waarschijnlijk heb je zelf ook wel eens iets meegemaakt wat niet “handig” verliep en waar omstanders om moesten lachen.
Dat is de manier hoe we gedrag aanleren – we kopiëren!

Vaak komt het lachen echter voort uit een herkenning in een “domme” actie van onszelf en zijn we op dat moment gewoon
heel blij dat het ons niet gebeurt. Het zou dus ook een ontlading van opluchting kunnen zijn, of als je het anders wil verwoorden:
Jij bent op dat moment beter/slimmer/behendiger dan degene die daar naast zijn fiets ligt.

Heb ’t lef!

Vaak zijn we niet zo moedig om in een onstabiele situatie onze grootsheid te tonen. Het ligt schijnbaar voor de hand om grootsheid en fouten als tegenstellingen te zien. Dus wanneer het misgaat is het logisch dat jij je klein toont. Hoe fijn zou het zijn als jij je nu bewust bent van deze cirkel in je brein, zodat jij een doorbraak kan creëren?

Zo vinden ze me leuk! ….toch?

Ergens zit in ieder van ons een stukje dat gezien wil worden, dat aandacht wil en dat lief gevonden wil worden. Een hunkering naar goedkeuring en waarde. Om te krijgen wat we “nodig” hebben passen we ons aan zodat de ander(en) ons leuk vinden of vrienden willen zijn. Toch doen we meer kwaad dan goed op zo’n moment. Door jezelf anders voor te doen en aan te passen aan wat JIJ denkt dat de ander leuk vindt, creëer je een onrealistische situatie – een toneelstuk. Als je dan zo graag wilt dat de ander je leuk vindt en het toneel spel houd op een moment op,…. is de schok dan niet des te groter voor beide? Komt er dan ineens in plaats van genegenheid veroordeling om de hoek? “Jij bent zo verandert zo ken ik je helemaal niet.” of “Als je zo gaat doen dan hoeft het van mij niet meer.” Durf gewoon jezelf te zijn met alle facetten daarin, welke waarde de ander er ook op plakt, het gaat erom dat jij puur jezelf bent. Als jij kan toestaan naar jezelf dat JIJ gewoon jezelf mag zijn, dan kunnen anderen dat ook zien en krijg je hechtere vriendschappen dan je tot nu toe ervaren hebt. Houd jezelf niet langer voor de gek, het is zo tegenstrijdig om je klungelig, dom of naïef voor te doen om de ander niet ongemakkelijk te laten voelen. Wees wie je bent, je bent perfect op elk moment!

In het kort
Leedvermaak blijft een vorm van leed en is geen vruchtbare voedingsbodem voor zelfwaarde. Stop met jezelf kleineren en laat je veroordeling naar jezelf los. Wanneer je meer bewust je woorden spreekt kies je automatisch voor de vorm waar je meer waarde en erkenning over jezelf uit. Let eens goed op wat je nu eigenlijk zegt, luister aandachtig naar jezelf.

Door jouw licht van waakvlam naar vuurtoren te laten schijnen is er weinig kans op jezelf klein houden. Het werkt aanstekelijk, je inspireert je omgeving er ook mee om aan je Zijn te werken en jezelf te laten zien. Leef vanuit je hart, niet vanuit je hoofd. Wat jij ook denkt dat een ander van je denkt….. laat het gaan. Jij bent jij, zij zijn zij….

Gelukkig kun je niet veel fout doen, immers: lachen is gezond!

mooi_mens_zegel.jpg

Hoe ga jij om met leedvermaak?
Laat in een reactie weten hoe jij omgaat met leedvermaak. Hoe voelt het voor jou als iemand iets “doms” doet waar je om moet lachen? Hoe voelt het voor jou als je zelf diegene bent waar om gelachen wordt? Hoe vaak veroordeel je jezelf dat je het niet goed doet? Wat zeg je tegen jezelf als je een fout maakt of als iets niet lukt?

Help jezelf door bewust deze vragen te beantwoorden, daar zit de sleutel naar verandering.
Help anderen door je bevindingen te delen, samen kunnen we het mooier maken – liefdevoller.
Schrijf je reactie hieronder en kom nog eens terug om reacties van anderen te lezen.